پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

می گویند آب از سر مدرسه‌مان گذشته. مدرسه محمود ویسکرمی در معمولان لرستان تنها مدرسه‌ای نیست که در سیل اخیر آسیب جدی دیده. حالا کلاس‌های درس و نیمکت‌ها غرق گل و لای هستند و راه رفتن در مدرسه‌ای که روزی پر از جنب‌وجوش دانش‌آموزان بود سخت و دشوار شده است.

در سوانح ناگهانی مثل زلزله، ترومای روانی حادثه، یادآوری‌ها و ضربه‌زایی حادثه بیشتر است و به همین دلیل، حادثه‌دیدگان چنین حوادثی بیشتر گرفتار شوک می‌شوند اما بعید می‌دانم امروز در ایران، کسی بر اثر سیل اخیر دچار شوک شده باشد در حالی که در سرپل‌ذهاب، در بم و حتی در ورزقان به دلیل ناگهانی بودن حادثه، ما شوک را دیدیم. تا یک هفته دیگر، وقوع سیل در ایران یک‌ماهه می‌شود و همچنان اخبار از خطر وقوع سیل در بسیاری مناطق جنوب و شمال غرب کشور می‌گوید. در تصاویری که عکاسان خبری در این روزها از استان‌های سیل‌زده ثبت کرده‌اند،لبخندها معدود است. ما که در پایتخت نشسته‌ایم، نمی‌دانیم اگر قرار بود سفره هفت‌سین ما هم، ترکیبی از گل و لای و ریشه درختان جاکن‌شده و بقایایی با خاطره خانه و باتلاقی از سازه‌های تخریب ‌شده باشد، آیا قادر به لبخند بودیم؟